Po wprowadzonych w latach 2015 i 2016 zmianach w procedurze upadłościowej, upadłość może być i jest w praktyce traktowana nie tylko jako droga do zaspokojenia wierzycieli, ale także jako szansa dla dłużników na wydobycie się ze spirali zadłużenia. Funkcja oddłużeniowa postępowania upadłościowego szczególnie akcentowana jest w przypadku tzw. upadłości konsumenckiej, gdzie została ona przez ustawodawcę postawiona na pierwszym miejscu przed funkcją windykacyjną postępowania (zaspokojenia wierzycieli). Od stycznia 2016 roku w szerszym zakresie z funkcji oddłużeniowej postępowania upadłościowego mogą także skorzystać osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, a także m.in. wspólnicy spółek jawnych i partnerskich.
Jednym ze skutków przeprowadzenia postępowania upadłościowego może być umorzenie zobowiązań upadłego, których nie udało się zaspokoić w postępowaniu upadłościowym, pomimo iż przeprowadzono likwidację majątku dłużnika. Bez wątpienia wspólnym mianownikiem pomiędzy zasadami oddłużenia upadłych przedsiębiorców oraz konsumentów jest przyjęte przez ustawodawcę założenie, iż ma ono dotyczyć jedynie rzetelnych dłużników. Przy czym ocena postępowania dłużnika na użytek zasadności orzekania o umorzeniu zobowiązań dotyczy okresu zarówno przed ogłoszeniem upadłości, jak i w trakcie postępowania.
W przypadku upadłości konsumenckiej faktyczna decyzja o umorzeniu zobowiązań upadłego podejmowana jest już na etapie rozstrzygania wniosku o ogłoszenie upadłości. Uwzględniając wniosek sąd decyduje, że upadły, zasługuje na skorzystanie z funkcji oddłużeniowej postępowania upadłościowego przede wszystkim z uwagi na przyczyny popadnięcia w stan niewypłacalności. Niemniej jednak w przypadku nagannej postawy dłużnika w trakcie postępowania upadłościowego, np. nie wykonywania spoczywających na nim obowiązków (w tym powstrzymania się od rozporządzania swoim majątkiem), braku współpracy z syndykiem, sąd może umorzyć postępowanie upadłościowe, co będzie równoznaczne brakiem oddłużenia upadłego konsumenta.
Analogiczny skutek wywołać może ujawnienie dopiero w toku postępowania negatywnych przesłanek ogłoszenia upadłości, które gdyby były sądowi znane prowadziłyby do oddalenia złożonego przez konsumenta wniosku o ogłoszenie upadłości.
Przesłankami negatywnymi ogłoszenia upadłości są okoliczności wskazujące w szczególności na nierzetelność dłużnika na etapie poprzedzającym złożenie wniosku ogłoszenie upadłości, m.in.:
- doprowadzenie przez dłużnika do niewypłacalności umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa, negatywna postawa dłużnika w trakcie wcześniej prowadzonego wobec niego postępowania upadłościowego
- na etapie składania samego wniosku o ogłoszenie upadłości podanie we wniosku nieprawdziwych bądź niezupełnych informacji
Ustawodawca wprowadził także reguły, które mają zabezpieczyć przed nadużywaniem przez dłużników tej instytucji. Ma temu służyć ograniczenie czasowe dla możliwości powtórnego skorzystania z oddłużenia w ramach postępowania upadłościowego.
Podsumowując, trzeba zauważyć, iż bez wątpienia regulacja dotycząca umorzenia zobowiązań upadłego jest jedną z bardziej doniosłych i kontrowersyjnych z punktu widzenia wierzycieli. Może być przez nich odbierana jako forma przerzucenia na nich ciężaru błędnych decyzji gospodarczych dłużnika, prowadzących ostatecznie do jego niewypłacalności. Niemniej jednak instytucja ta jest niezbędna dla realizacji jednego z celów postępowania upadłościowego jakim ma być umożliwienie upadłemu nowego startu życiowego, bez ciężaru zobowiązań, których nie udało się zaspokoić w postępowaniu upadłościowym. Możliwość oddłużenia ma tworzyć zachętę dla uczciwych dłużników do wczesnego zgłaszania wniosków o ogłoszenie upadłości, co w konsekwencji sprzyjać będzie lepszemu zaspokojeniu wierzycieli.
Czytaj więcej:
28 marca 2018
Autor: