Zakup nieruchomości należy rozpocząć od zbadania i określenia tytułu prawnego sprzedającego do nieruchomości. Kupujący powinien posiadać pełną wiedzę związaną z nieruchomością. Musi zdawać sobie sprawę jakimi ewentualnymi prawami czy roszczeniami jest ona obciążona. Chodzi tu o wszelkie prawa związane z nieruchomością i ją obciążających (ograniczone prawa rzeczowe takie jak hipoteki, użytkowanie, służebności gruntowe oraz służebności osobiste jak również prawa obligacyjne wynikające z podpisanych przez właściciela/użytkownika wieczystego nieruchomości umów, np. umowy najmu, umowy dzierżawy bądź dożywocia) lub roszczenia dotyczące przeniesienia własności czy też użytkowania wieczystego nieruchomości. Co więcej, inwestor powinien poznać również treść zgód i pozwoleń, które umożliwiły zabudowę działki i użytkowanie budynków. Dlatego tak ważne jest przeprowadzenie analizy due diligence, w celu weryfikacji stanu prawnego i faktycznego oraz technicznego nieruchomości, co pozwoli na określenie ryzyk związanych z planowaną inwestycją. Inwestor powinien posiadać wiedzę o zapisach umownych między sprzedającym a ewentualnymi najemcami. Mogą one bowiem mieć istotny wpływ na plany związane z nieruchomością.
Prawo pierwokupu
Jednym z potencjalnych zagrożeń dla planowanej inwestycji jest kwestia pierwokupu (art. 596-602 Kodeksu cywilnego; dalej „k.c”). Takie zastrzeżenie oznacza, że istnieje podmiot posiadający pierwszeństwo kupna nieruchomości. Gdyby zatem właściciel chciał ją sprzedać na rzecz podmiotu trzeciego, to pierwszeństwo zakupu rzeczonej nieruchomości posiada inna strona.
Fundacja rodzinna może posiadać nieruchomości i je wynajmować lub dzierżawić. Może też je sprzedać. W zależności od okoliczności musi się wtedy liczyć z koniecznością zapłaty CIT, VAT lub PCC.
Oczywiście nieruchomość może być kupiona przez podmiot trzeci, ale upoważniony musi zrezygnować ze swojego prawa pierwokupu – termin do wykonania prawa pierwokupu wynosi jeden miesiąc od otrzymania zawiadomienia o sprzedaży, chyba że strony zastrzegły inne terminy. Jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty sprzedał nieruchomość osobie trzeciej bezwarunkowo wbrew swemu obowiązkowi (albo nie zawiadomił uprawnionego o sprzedaży lub podał mu do wiadomości istotne warunki umowy sprzedaży niezgodne z rzeczywistością), to ponosi on odpowiedzialność za wynikłą stąd szkodę (art. 599 § 1 k.c.). Mimo to umowa sprzedaży zawarta z osobą trzecią jest ważna i skuteczna, gdyż prawo pierwokupu w ujęciu Kodeksu cywilnego ma charakter względny (prawo pierwokupu w takiej sytuacji wygasa poza sytuacją ujawnienia prawa pierwokupu w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości).
Jeżeli zaś prawo pierwokupu przysługuje z mocy ustawy Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego, współwłaścicielowi albo dzierżawcy, to sprzedaż dokonana bezwarunkowo jest wówczas z mocy prawa nieważna (art. 599 § 2 k.c.).